Apollinie, z dala rażący Boże, co uśmierciłeś swymi strzałami dzikie dziecię Ziemi
dzierżący wieszczy trójnóg, coś otrzymał i zrozumiał nieśmiertelne myśli Zeusa
Co z piękną lirą przybywasz między poetów w towarzystwie białoramiennych Bogiń
Którego wzywamy jako Uzdrowiciela nas wszystkich żyjących od wieków
Synu Latony pozwól mi się cieszyć zdrowiem i nietkniętą władzą umysłu