olympeion

stare kamienie na nowe świątynie

Gdy dowiadujesz się, że istnieją na świecie, ba, nawet w Polsce!, ludzie, którzy bogów greckich traktują serio, którzy oddają im cześć i składają ofiary i żyją z nimi w kontakcie, na pewno jesteś zaskoczony. Poznałeś przecież greckich bogów, ale stało się to najpewniej na lekcji języka polskiego, więc odruchowo umieszczasz ich w tej samej półce swego umysłu co wszelkie fikcyjne postacie zaludniające strony przerabianych na tych lekcjach powieści, może gdzieś między Panem Kleksem a kapitanem Nemo.

Jak wiadomo, helleniści mają czasem pewien problem z kwestią dość podstawową – ustaleniu ścisłego grona Dwunastu Olimpijczyków. Do pewnego stopnia przypomina to chrześcijańskie problemy z doliczeniem się dwunastu apostołów o czym pisał Rutilius.

Przewrotnie postanowiłem uznać, że brak zdecydowanej odezwy na poprzednie moje posty to oznaka przyzwolenia, a przynajmniej wyrozumiałości. A zatem brnę dalej i dziś postawię mocniejsze postulaty.

Uważam, że oprócz pogaństwa tradycjonalistycznego, rekonstrukcjonistycznego z jednej strony, a eklektyzmu z drugiej strony, warto zaproponować drogę środka: pogaństwo zreformowane. Co to by miało znaczyć i na czym polegać wyrażę w czterech tezach - postulatach.